جکس را می توان با 2 تا 8 بازیکن بازی کرد. این بازیکنان به همان اندازه به دو ، سه یا چهار تیم تقسیم می شوند.

هر تیم دارای تراشه های رنگی جداگانه ای است. در این بازی می توان حداکثر چهار بازیکن در تیم مجرد و حداکثر چهار تیم را داشت.

هر کارت دو بار در صفحه بازی تصویر می شود و جکس (در حالی که برای استراتژی بازی لازم است) در صفحه ظاهر نمی شوند.

بازیکن کارت را از دست خود انتخاب می کند و یک تراشه را روی یکی از فضاهای مربوط به صفحه بازی قرار می دهد (به عنوان مثال: آنها Ace of Diamonds را از دست خود انتخاب می کنند و یک تراشه را روی Ace of Diamonds روی صفحه قرار می دهند). جک ها دارای قدرت های ویژه ای هستند. جک های دو چشم می توانند هر کارت را نشان دهند و ممکن است برای قرار دادن یک تراشه در هر فضای باز روی تخته استفاده شود. جک های یک چشم می توانند نشانه حریف را از یک فضا حذف کنند. بازیکنان ممکن است از جکهای دو چشم برای تکمیل یک ردیف یا مسدود کردن حریف استفاده کنند و جک های یک چشم می توانند مزیت یک حریف را از بین ببرند. از جکهای یک چشم نمی توان برای حذف تراشه نشانگر که در حال حاضر بخشی از یک دنباله تکمیل شده است استفاده کرد. پس از دستیابی به دنباله ای توسط یک بازیکن یا تیم ، ایستاده است.

هنگامی که بازیکن نوبت خود را بازی کرد ، بازیکن کارت جدیدی از عرشه دریافت می کند.

یک بازیکن ممکن است تراشه ها را در هر یک از فضاهای کارت مناسب قرار دهد تا زمانی که قبلاً توسط تراشه نشانگر حریف پوشانده نشده باشد.

اگر یک بازیکن دارای کارتی باشد که فضای باز در صفحه بازی ندارد ، کارت “مرده” در نظر گرفته می شود و ممکن است برای کارت جدید رد و بدل شود. هنگامی که نوبت آنها است ، آنها مرده را روی کارت بر روی شمع دور ریخته می کنند ، اعلام می کنند که در یک کارت مرده در حال چرخش هستند و تعویض (یک کارت در هر نوبت) را می گیرند. سپس آنها به نوبت عادی خود ادامه می دهند.

در این بازی چندین تقویت کننده وجود دارد که بازی را جالب تر می کند.